Medewerker uitgelicht: Mirjam Krowinkel

Mirjam Krowinkel werkt sinds augustus 2019 voor Vanuit Autisme Bekeken. Eerst als projectmedewerker voor de Pilot Levensloopbegeleiding, en sinds november 2019 als procesbegeleider van de pilotgroep in Den Haag. 

Naast haar rol als procesbegeleider is Mirjam verantwoordelijk voor de kennisuitwisseling tussen de pilotgroepen en onderzoeksbureau MAD impact, en geeft ze invulling aan de trainingen en themabijeenkomsten. "Door alle ervaringen en verhalen samen te brengen, kunnen we antwoord geven op de vraag hoe levensloopbegeleiding voor mensen met autisme er in de ideale wereld uit ziet", legt Mirjam uit."

Zoektocht 

Na 20 jaar als marktonderzoeker kwam Mirjam tot de conclusie dat ze het roer om wilde gooien. “In mijn werk als marktonderzoeker kreeg mijn mensenkant onvoldoende ruimte. Ik heb toen ruim een jaar de tijd genomen om op zoek te gaan naar waar en hoe ik mijn kennis en ervaring in wilde zetten”, vertelt Mirjam. “Wij hebben een zoon met autisme, en hij heeft sterk bijgedragen aan het ontwikkelen van mijn visie op autisme. Door hem ben ik gaan onderzoeken of ik iets kon doen met mijn eigen kennis en ervaring. Eerst als vrijwilliger voor de Nederlandse Vereniging van Autisme (NVA), waar ik bijdraag aan het delen van kennis en het organiseren van activiteiten. In 2019 heb ik daarnaast geholpen bij de organisatie van het landelijke congres van de NVA. In de afgelopen jaren werd ik me er steeds meer van bewust dat mijn eigen zoon de wereld op een andere, meer voelende, manier lijkt waar te nemen en anders communiceert dan de andere personen in ons gezin. Ik besefte me steeds meer dat je iemand met autisme onrecht aandoet als je probeert hem of haar zich aan te laten passen aan de normen van onze maatschappij. Ik denk dat iedereen veel kan leren van de andere manier van waarnemen van mensen met autisme.”
 

"Onze zoon met autisme heeft sterk bijgedragen aan het ontwikkelen van mijn visie op autisme."

 

De oproep voor de functie van projectmedewerker bij Vanuit Autisme Bekeken kwam Mirjam per toeval tegen op social media. “Het ging om een ZZP klus, een mooie kans om te ontdekken of dit was wat ik wilde,” legt Mirjam uit. “Toen we de pilotgroepen in Den Haag en Apeldoorn gingen opstarten, werd het gevoel dat ik verder wilde met de pilotgroep in Den Haag steeds sterker. Ik wilde graag onderdeel worden van de groep, samen ontdekken waar we tegenaan lopen en hoe levensloopbegeleiding vorm kan krijgen in Nederland. De overgang van projectmedewerker naar procesbegeleider is toen heel natuurlijk verlopen.”

Mensen in beweging brengen

Eigenlijk zijn er best veel overeenkomsten tussen Mirjam’s werk als procesbegeleider en haar achtergrond in commercieel marktonderzoek. Mirjam vertelt: “Als marktonderzoeker was ik bezig met de vraag hoe je ervoor zorgt dat mensen in de supermarkt bepaalde producten kopen. Het mooie daarvan was dat ik altijd terug mocht naar de beweegredenen van mensen, terug naar mijn eigen nieuwsgierigheid: waarom doen mensen wat ze doen? Maar tegelijkertijd stond ik daar ook best ver vandaan, want alle uitkomsten vertaalden zich naar beleid en strategie, naar nieuwe producten of naar reclame.”
 

"Als marktonderzoeker mocht ik altijd terug naar de beweegredenen van mensen:

waarom doen ze wat ze doen?"
 

Mirjam vervolgt: “als procesbegeleider binnen de pilot kan ik mijn nieuwsgierigheid naar wat mensen beweegt daar inzetten waar we de beweging ook daadwerkelijk willen realiseren. Dus in plaats van dat ik me bezig houd met of mensen een product zien liggen in de supermarkt, mag ik nu ondersteunend zijn aan het proces van de begeleiding van mensen met autisme, die soms helemaal niet naar de supermarkt durven te gaan. Het is fijn om bij te mogen dragen aan het (weer) beweging brengen in het leven van mensen met autisme. Ik voel oprecht heel veel dankbaarheid dat ik dit mag doen, en dat ik in zo’n korte tijd deze ommezwaai heb mogen maken.”

Onderdeel van de groep

Als procesbegeleider staat Mirjam midden in de groep levensloopbegeleiders en deelnemers die zij onder haar hoede heeft. Ze verzorgt trainingen en intervisies, en zorgt voor verbinding in de groep. “De trainingen en intervisies zijn het belangrijkst voor de groepssamenhang,” legt Mirjam uit. “Ze zijn bedacht als methode om alle kennis en ervaringen van de groep naar boven te krijgen, om het netwerk te versterken en om elkaar te inspireren. In het hele land zijn straks, verdeeld over acht groepen, honderd duo’s van levensloopbegeleiders en deelnemers aan de slag. Zij zijn samen onderweg om te ontdekken hoe je iemand kunt ondersteunen om zelf zijn leven optimaal te leven. In de intervisies versterken de levensloopbegeleiders elkaar en leren ze van elkaars ervaring en deskundigheid. Er wordt een casus ingebracht, en de groep gaat hierover in discussie met als doel de kwaliteit van de begeleiding te verbeteren en om eventuele blinde vlekken inzichtelijk te maken.”

Een groot voordeel

We vroegen levensloopbegeleider Cees Verzijl naar zijn ervaring. De trainingen en intervisies zijn een groot voordeel, vindt Cees: “Ik vind het fijn dat door de trainingen en intervisies mijn blinde vlekken naar boven komen, ook na 15 jaar werken met mensen met autisme. Vaak ligt de focus op de persoon met autisme, maar blijkt het probleem te liggen bij de houding van de begeleider richting de deelnemer. Soms zijn het kleine dingen, en soms word je geconfronteerd met een grote blinde vlek. Ik ben er bijvoorbeeld achter gekomen dat ik het lastig vindt om een standpunt in te nemen. Nu ik me daar bewust van ben, kan ik eraan werken.”

"Door de trainingen en intervisies komen mijn blinde vlekken naar boven,

ook na 15 jaar werken met mensen met autisme." - Cees Verzijl

Anderzijds worden de groepen ook ingezet om bepaalde thema’s te verdiepen of verrijken. Bijvoorbeeld het speerpunt van de pilot dat er altijd wordt gewerkt vanuit de klik tussen de levensloopbegeleider en de deelnemer. Mirjam vertelt: “Dan gaan we met de groep een discussie aan over wat die klik betekent, wat versta je daaronder? Gaat het dan om eenzelfde klik als in een vriendschappelijke relatie, of zitten er grenzen aan de klik tussen de levensloopbegeleider en de deelnemer? Allemaal vragen die van belang zijn in om antwoord te geven op de vraag hoe levensloopbegeleiding voor mensen met autisme in Nederland er uit kan komen te zien.”

Luisteren naar elkaar

"De momenten met de groep vind ik het allerleukst aan mijn werk," vertelt Mirjam. "Ik zit helemaal op mijn plek op het moment dat een groep mensen die allemaal richting dezelfde visie wil bewegen samenkomt, van elkaar wil leren en elkaar versterkt en inspireert. Ik mag ruimte geven aan het naar elkaar luisteren en van elkaar leren en ik mag zelf mede invulling geven en bijdragen aan hoe ik denk dat we in Nederland onze kijk op autisme zouden moeten veranderen. Onderdeel van die groep mogen zijn, en met hen mogen samenwerken, dat is echt een voorrecht." 


"We hebben een gemeenschappelijk doel: het in de kracht zetten van de persoon met autisme."
 

De groepen levensloopbegeleiders bestaan uit allerlei verschillende mensen, maar volgens Mirjam gaan die op een natuurlijke manier samen. Ze vertelt: “Je merkt dat er in een groep een setting ontstaat van vertrouwen en je veilig voelen. Een setting waarin mensen zonder zorgachtergrond zich kwetsbaar kunnen opstellen, maar waar ook de zorgprofessional die dacht dat hij alles al wist met een open blik kan inzien dat hij toch een blinde vlek heeft. Juist die kruisbestuiving werkt heel goed. In de intervisies gaat het om niet oordelen, en is het belangrijk om vanuit openheid te luisteren naar elkaar. We hebben een gemeenschappelijk doel, en dat is het in de kracht zetten van de persoon met autisme. Dat alleen is al genoeg om voor verbinding te zorgen. Dat vind ik heel mooi. Een groot deel van de kracht van de pilot levensloopbegeleiding en de verbinding van de groep zit in het oordeelloos mogen begeleiden en beginnen vanuit de behoefte en het tempo van de persoon met autisme.”