‘Meer dan ik denk’: een boek over de weg naar de diagnose autisme

“Mijn diagnose autisme kreeg ik toen ik drieëndertig was. Er ging een hele hoop door me heen toen ik het te horen kreeg. Eerst dacht ik: klopt het wel?, daarna dacht ik: waarom komt men er pas zo laat achter? Waar is het misgegaan? Ik had al zoveel psychologen gezien in mijn leven en niemand heeft er ooit aan gedacht dat het om autisme zou kunnen gaan. Zelfs niet na het doen van een psychologisch onderzoek…

Eindelijk serieus genomen

Het was wel een klap voor me. Informatie die op je in moet werken. Je kunt het vergelijken met een rouwproces. Eerst was er bij mij veel boosheid en daarna was ik toch ook heel opgelucht. Het was een verklaring voor hoe bepaalde dingen in mijn leven gelopen zijn. De diagnose betekende voor mij dat ik me eindelijk serieus genomen voelde, dat ik mezelf vanaf dat moment met psycho-educatie veel beter kon gaan leren kennen. Er viel een last van mijn schouders af. Door het te weten, sta ik waar ik nu sta. Als ik nog onwetend was geweest, had ik er sowieso een stuk moedelozer en depressiever bijgezeten.

In het duister tasten

Waar ik vooral tegenaan liep in het leven waren grote veranderingen zoals de overgang van de basisschool naar de middelbare school, banen niet lang kunnen vasthouden, niet weten hoe ik de toekomst moest invullen, heel veel moeite hebben met een structuur die wegvalt en het bang zijn voor de volwassen wereld.

Doordat ik nu weet dat ik autisme heb, tast ik niet meer in het duister.

Elke keer als ik zonder baan kwam te zitten, deed dit heel veel met mijn mentale gezondheid. Ik werd zo verdrietig en gefrustreerd van die leegte, van het allemaal zelf maar moeten uitvogelen. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik heel veel sombere perioden heb gekend. Doordat ik nu weet dat ik autisme heb, tast ik niet meer in het duister. Met therapie heb ik geleerd waarin autisme zich bij mij uit en hierdoor heb ik door terug te kijken op mijn leven, bepaalde dingen beter kunnen plaatsen. Ik merk de signalen nu eerder op en weet beter hoe ik met een situatie kan omgaan.

Puzzelstukken

De psycho-educatie is heel erg goed voor mij geweest. Hierdoor heb ik mezelf veel beter leren kennen en ben ik erachter gekomen hoe autisme zich bij mij uit. De puzzelstukken vielen steeds meer op zijn plek. Daarnaast heb ik een coach die mij onder andere helpt met het vinden van passend werk, want dit is iets waar ik al mijn hele leven tegenaan loop. Over mijn hobbelige leven en de weg naar mijn diagnose autisme, heb ik een boek geschreven, ‘Meer dan ik denk’. Vele thema’s komen hierin voorbij, zoals school, leren, eenzaamheid, vriendschappen, werken, daten, coping mechanismen ontwikkelen etc., tot aan het moment dat het balletje ging rollen en vervolgens alles daarover.

Mentale gezondheid bespreekbaar maken

Ik heb mijn boek geschreven om mentale gezondheid veel meer bespreekbaar te maken en ook om meer bewustwording te creëren voor vrouwen met autisme, omdat je zo vaak hoort dat het bij vrouwen pas laat ontdekt wordt. Mensen denken vaak aan het klassieke beeld en daardoor kan het voorkomen dat het bij vrouwen over het hoofd wordt gezien, zo ook bij mij.

Geen mens met autisme is hetzelfde.

Vrouwen krijgen wel eens te horen dat ze te sociaal zouden zijn, maar dit betekent niet dat je het dan niet kunt hebben. Er bestaan nog te veel stigma’s rondom autisme. En hoe mooi zou het zijn als dit steeds minder voorkomt. Autisme uit zich bij vrouwen anders dan bij mannen. Natuurlijk zullen er overeenkomende aspecten zijn, maar het spectrum is zo breed. Geen mens met autisme is hetzelfde. Ik hoop dat mensen met autisme het, net als ik, als een opluchting kunnen zien dat ze het nu weten. En als handvat kunnen gebruiken om een passender leven te gaan leiden dat wel op hen is afgestemd.”

Wil je meer weten over Emma, en haar leven met autisme? Je kunt Emma volgen op Instagram via: @outofmyshell_emma, of bekijk haar website.