“Samen werken aan goede levensloopbegeleiding geeft enorm veel energie”

Petra Teeninga is sinds begin 2020 procesbegeleider van de pilotgroep in Groningen. Al sinds 2007 werkt ze als levensloopbegeleider vanuit haar eigen praktijk.  

Petra: “Ik volgde VAB en het nieuws rondom de pilot Levensloopbegeleiding VAB al een tijdje. Het werk van VAB sprak mij vooral aan omdat het inhaakt op de conclusie van een rapport van de Gezondheidsraad uit 2009.” De Gezondheidsraad concludeerde toen al dat levensloopbegeleiding belangrijk kan zijn voor mensen met autisme. Petra reageerde dan ook gelijk toen VAB op zoek ging naar levensloopbegeleiders. Uiteindelijk werd ze procesbegeleider – een rol die met haar achtergrond als P&O-adviseur goed bij haar past.

Autismespecialist

Toen Petra vastliep in de begeleiding van haar kinderen met autisme besloot ze een opleiding te volgen tot autismespecialist. “Daardoor ging ik mijn eigen manier van begeleiden ontwikkelen,” vertelt Petra. “Dat viel op, en ik werd erin gestimuleerd doordat steeds meer mensen naar me toekwamen met vragen. Toen zei iemand: waarom maak je hier niet je werk van?” Dat was het begin van haar praktijk voor levensloopbegeleiding. Een spannende stap: Petra ging eerst een dag minder in loondienst werken. Maar er kwamen al snel zoveel aanmeldingen binnen dat ze een maand later ontslag nam.

Twee verschillende rollen

Petra wilde graag vanuit het noorden van Nederland bijdragen aan de pilot Levensloopbegeleiding VAB: “Ik merk dat de visie op autisme en de begeleiding hier toch nog wel iets anders is dan in het zuiden van het land.” Op een oproep voor levensloopbegeleiders voor de pilot reageerde Petra dan ook direct. Ze ging in gesprek met programmaleider Willeke, maar er was toen alleen nog een pilotgroep in Utrecht. “Op een latere oproep heb ik weer gereageerd – ik dacht om levensloopbegeleider te worden, maar het bleek te gaan om de functie van procesbegeleider. Willeke vroeg me toen om procesbegeleider te worden van de pilotgroep in Groningen,” vertelt Petra. “Ik was even bang dat het een leidinggevende functie zou zijn – ik had eerder ontdekt dat dat niet mijn ding is. Maar uiteindelijk sluit wat ik als procesbegeleider doe goed aan op mijn ervaring als P&O-adviseur: ik kan mijn adviseursrol en mijn ervaring als levensloopbegeleider combineren.” Petra houdt haar twee rollen – die als levensloopbegeleider in haar eigen praktijk en die als procesbegeleider - graag gescheiden. “In de groep van levensloopbegeleiders kan ik heel onafhankelijk zijn. De groep moet elkaar helpen, ik ga niet in op de inhoud. Ik bemoei me ook niet met de begeleiding, als er daar iets niet goed gaat kan een deelnemer zelf aan de bel trekken. Bovendien kan ik wel denken dat er iets misgaat, terwijl de deelnemer gewoon tevreden is. En dat is wat telt.”

Wisselen van levensloopbegeleider

Wat gebeurt er als een levensloopbegeleider en deelnemer – om welke reden dan ook – uit elkaar gaan? Volgens Petra is dat niet altijd een probleem. In haar groep is het al een aantal keer voorgekomen. Een keer werd een levensloopbegeleider onverhoopt langdurig ziek. De moeder van de deelnemer wilde de levensloopbegeleiding toen opzeggen. “Ik ben toen met haar in gesprek gegaan om te onderzoeken of ze de juiste keuze maakte,” zegt Petra. “Ze gaf toen aan dat ze had gezien hoe de levensloopbegeleider het deed, en dat ze dat zelf zou voorzetten. Een nieuwe levensloopbegeleider zou alleen maar extra belasting voor het gezin betekenen. Ik heb haar toen gevraagd hoe ze het zou vinden om daarin ondersteund te worden. Zonder dat het gezin verder wordt belast.” De moeder werd toen levensloopbegeleider van haar eigen zoon. “Tijdens de vorige training gaf ze aan heel blij te zijn dat ze meedoet, omdat ze anders leert kijken naar autisme en haar zoon. Ze heeft nu meer geduld met hem en kan hem meer in zijn waarde laten. Op dat moment kreeg ik kippenvel, hoe waardevol voor moeder en zoon!” Bij een ander setje gaf de deelnemer zelf aan dat alle verwachtingen die zij had van de levensloopbegeleider waren uitgekomen. Petra: “Ze wilde graag een andere levensloopbegeleider, om daar weer nieuwe dingen van te leren. Dat is volgens mij alleen maar positief!”

Loslaten

Als procesbegeleider, en als levensloopbegeleider in haar eigen praktijk, draagt Petra bij aan een nieuwe vorm van begeleiding voor mensen met autisme. “We benaderen mensen niet vanuit hun beperking. We zetten ze in hun kracht, nemen over waar het moet en laten los waar het kan,” zegt Petra. “Ik ben hoopvol gestemd over de toekomst, waarin diversiteit een steeds belangrijker aandachtspunt wordt. Samen werken aan dit prachtige project waarvoor we ons met hart en ziel inzetten geeft enorm veel energie.”