De kracht van levensloopbegeleiding, ook tijdens corona

Gijs heeft autisme en ging tot vorig jaar zomer bijna nooit naar buiten. Hij zat dagenlang op zijn hometrainer in een klein slaapkamertje televisie te kijken of te gamen. Nu neemt Gijs deel aan de pilot. Levensloopbegeleider Bart ging met hem fietsen en Gijs onderging in korte tijd grote veranderingen. Totdat de intelligente lockdown inging. Nu zijn ze weer terug bij af. Levensloopbegeleiding voor mensen met autisme in tijden van Corona kan lastig zijn. Toch is juist nu goed het effect van de begeleiding te zien. Het is maatwerk en heel persoonlijk. Ieder setje manoeuvreert zich op zijn eigen manier door de Corona crisis en dat heeft soms zelfs een positieve uitwerking.

Pannenkoeken in Meijendel

“De een na laatste keer dat ik met Gijs afsprak was een hoogtepunt”, vertelt levensloopbegeleider Bart. Sinds oktober zijn de twee met elkaar van start gegaan in de pilot. Gijs wilde wel meer naar buiten. Gijs en Bart gingen dus samen wandelen en later fietsen door de duinen en het bos. Ze bouwden al fietsend een goede band op. “Ik denk dat het belangrijk is om zo open en eerlijk mogelijk te zijn. Ik vertel mijn persoonlijke verhalen aan Gijs. Dat schept voor hem het vertrouwen om ook open te zijn”, vertelt Bart. Toen Gijs gewend raakte aan het naar buiten gaan, gingen ze samen wat drinken in een café. Dat resulteerde uiteindelijk in die een na laatste ontmoeting, waarbij ze pannenkoeken gingen eten in een restaurant in Meijendel. “Gijs wilde zelf graag bestellen, wat voor hem een enorme stap is. We gingen naar binnen en het was verschrikkelijk druk. Ik kreeg er zelf bijna een paniekaanval van”, aldus Bart. Gijs bestelde, rekende af en liep vervolgens naar een wachtend gezin om ze op hun vrijgekomen tafel te wijzen. “Ik stond perplex. Dit is een jongen die nooit met anderen praat. Ik vind dat we echt fantastische stappen hebben gezet in zo’n korte tijd.” 
 

“Ik denk dat het belangrijk is om zo open en eerlijk mogelijk te zijn. Dat schept vertrouwen.”

 En toen kwam Corona. “Gijs kijkt veel nieuws en houdt zich strikt aan de regels. Het virus heeft een grote impact op hem. Hij was erg bang dat zijn moeder ziek zou worden en kreeg weer paniekaanvallen. We chatten nu iedere week, maar dat is niet hetzelfde als afspreken. Het is heel jammer dat onze ‘naar buiten gaan routine’ is doorbroken.” Vanaf deze maand mogen ze weer voorzichtig afspreken. “We pakken het gewoon weer op en gaan weer lekker de natuur in. Hopelijk doet dat Gijs goed.”  

Kolonisten van Catan

Voor deelnemer Frank is de lockdown juist positief geweest. “Frank zit op de middelbare school en dat kan veel prikkels geven. Door het thuisonderwijs vielen die prikkels weg en zijn cijfers verbeterden er zelfs door”, vertelt levensloopbegeleider Harald. Voor hem zelf was de lockdown wel even wennen. “Ik ben niet zo digitaal en waar Frank als een vis in het water was, was voor mij alles nieuw. Het is wel leuk om te zien dat juist ik nu uit mijn comfortzone ben gehaald. Voor de lockdown gingen we vaak naar buiten, boodschappen doen en taarten bakken. Frank houdt niet zo van contact, maar als we het samen doen, dan lukt het toch wel. Nu zijn de rollen omgedraaid en leer ik van hem." Via een whatsapp verbinding loodste Frank zijn begeleider door allemaal aanmeldprocedures en instellingen heen en nu spelen ze regelmatig Kolonisten van Catan online. “Tijdens het spel bespreken we allerlei onderwerpen. Het is voor Frank een hele veilige manier om zich te uiten. Ik ben blij dat we de levensloopbegeleiding op deze manier door hebben kunnen laten gaan, en zo hebben we ook nog geleerd dat er manieren van communiceren zijn die voor Frank erg goed werken. 

Vaker contact

 Martine is sinds december levensloopbegeleider van Petra. Te kort eigenlijk om al een goede band op te bouwen. Zeker omdat ze allebei een druk leven leiden. “Petra liep stage en dat kostte veel energie. Bovendien hadden we door haar werktijden weinig tijd om echt contact te hebben,” vertelt Martine. Het opbouwen van de vertrouwensband duurde daardoor lang. Petra denkt er hetzelfde over. “Het contact met Martine voelde vanaf het begin veilig en vertrouwd, maar het afspreken paste regelmatig niet in mijn agenda. Het was moeilijk toen Corona uitbrak, maar eigenlijk denk ik dat ik de rust en stilstand ook nodig had. Bovendien ben ik veel creatiever geworden. Dit zijn de omstandigheden, hier moet ik het mee doen”, vertelt Petra.  
 

“De drempel om te bellen is lager” 

 Martine en Petra hebben nu twee keer per week telefonisch contact, veel meer dan voor de crisis. “Dat bellen vind ik wel lastig, maar het is ook goed dat ik gedwongen word om het te doen. De drempel om te bellen is nu lager geworden, bovendien wandelen we vaak tijdens het bellen. Dat maakt het ook makkelijker.” Petra is tijdens de Corona crisis afgestudeerd. Nu is het de bedoeling dat ze een baan gaat zoeken. Omdat Martine ook jobcoach is, is ze een goede match voor Petra en kunnen ze haar samen voorbereiden op sollicitaties en situaties op het werk. Hoe het gaat als Petra een baan heeft weten ze niet. “Het wordt dan natuurlijk weer heel druk en als Petra’s werktijden tegelijk vallen met de mijne is dat lastig", aldus Martine. “We kunnen nu natuurlijk makkelijker bellen”, zegt Petra. “Het fysiek afspreken heb ik wel gemist dus ik hoop dat we dat snel weer kunnen doen.” 

  
Foto's: levensloopbegeleider Martine (links) en deelnemer Petra (rechts). Door: http://www.floorfortunati.nl/

Levensloopbegeleiding is maatwerk

Juist in tijden van Corona is goed te zien dat levensloopbegeleiding voor mensen met autisme echt maatwerk is. Alle deelnemers en begeleiders hebben hun werkwijze tijdens de lockdown opnieuw moeten uitvinden. In het geval van Gijs was dit een tegenslag, maar voor Petra en zeker voor Frank was het juist positief. De kracht van de levensloopbegeleiding en het belang van de persoonlijke aanpak is door Corona nog duidelijker geworden.