'De nieuwsgierigheid en de vragen van mijn mede-ambassadeurs raakten mij erg'

Emiel Dijkman werkt bij de gemeente Almere en Luuk Westhoek werkt bij de Belastingdienst in Utrecht. Naast het feit dat ze allebei voor grote organisaties werken, hebben ze gemeen dat ze allebei autisme hebben en dat zij hun stem daarover laten horen op de werkvloer. Dit voorjaar volgden zij bij VAB de ambassadeurstraining.

*Het moment dat Emiel (links) en Luuk (rechts) officieel werden uitgeroepen tot autisme-ambassadeurs.*

"Op mijn werkvloer ontbrak het aan rolmodellen voor mensen met autisme", vertelt Luuk. "Daarom wil ik graag zelf dat rolmodel zijn." Hij besloot daarom mee te doen aan de training tot autisme-ambassadeur. Luuk: "Ik wil graag openheid creëren over autisme en vooral ook de positieve aspecten van autisme onder de aandacht brengen."

Emiel wil net als Luuk graag bijdragen aan openheid op de werkvloer. "Ik heb me altijd verbonden gevoeld met mijn autisme en ik wilde altijd aan de wereld laten zien dat het niet iets is waarvoor je je moet schamen," vult hij Luuk aan.

Emiel was 4 jaar oud toen een vorm van autisme bij hem werd geclassificeerd. Op jonge leeftijd dacht hij er niet veel over, maar toen hij ouder werd begon hij meer door te krijgen wie hij was. Door de jaren heen is hij steeds positiever naar zichzelf gaan kijken. Inmiddels heeft hij geaccepteerd wie hij is en werkt hij vanuit zijn kracht als administratief medewerker bij de Gemeente Almere. Daardoor kon hij deelnemen aan de ambassadeurstraining van VAB.

In de training tot autisme-ambassadeur, kregen Emiel en Luuk inzichten en handvatten om hun eigen ervaring in te zetten voor collega’s en de organisatie Luuk: "Ik heb niet alleen veel van trainers Thijs en Marjan geleerd, maar ook van en over de andere deelnemers. Het belangrijkste is hoe je door een klein gebaar, een grote verandering teweeg kan brengen. Met name de verhalen van andere ambassadeurs lieten me inzien dat het oké is om met kleine stappen ervoor te zorgen dat mensen meer te weten komen over jou en over autisme. We stelden ons allemaal kwetsbaar op. Dat geeft een krachtig signaal."

Iedereen ervaart autisme namelijk op een andere manier, weet ook Emiel. Hij vond het mooi om te leren hoe andere deelnemers naar neurodiversiteit kijken. "De training geeft een goed beeld dat zoiets als autisme niet iets is wat eendimensionaal is," vertelt hij. "Het is juist zeer genuanceerd."

Dat de training in groepsverband is, zorgt voor herkenning en erkenning. Emiel voelde zich erkend in de groep, en dat heeft hij in het verleden niet veel meegemaakt, zegt hij. "Toen ik mijn persoonlijke verhaal vertelde, kreeg ik vanuit nieuwsgierigheid veel vragen van de anderen." Die momenten raakten hem erg.

Luuk voelde zich het meest (h)erkend door de persoonlijke verhalen van de andere deelnemers. Luuk: "Uit de verhalen van anderen hoorde ik dat ik niet de enige was. Het was voor mij zo'n enorme geruststelling om te horen dat ik niet de enige ben die een moeilijk pad heeft moeten bewandelen."

De training bracht Luuk en Emiel een stap verder op hun pad naar zelfkennis en kennis van en inzicht in de ervaringen van anderen. "Lang geleden zei een leraar eens tegen mij dat de beste vriend in jouzelf schuilt, en die les kwam hier weer naar boven," zegt Emiel.

Wil jij ook autisme- of inclusie-ambassadeur worden? Aanmelden voor de eerstvolgende training kan t/m 1 december 2024.