Themabijeenkomst met Judith Visser: “Leven in het ooit”

Op 9 juni organiseerde VAB een online themabijeenkomst voor de deelnemers en levensloopbegeleiders binnen de pilot. Gastspreker Judith Visser deelde op een eerlijke en humoristische manier ervaringen uit haar schooltijd en volwassen leven. Na afloop was er de gelegenheid voor het publiek om vragen te stellen. Er waren 45 mensen aanwezig. De bijeenkomst werd geleid door Willem Gunzeln en Frederique van der Laan.

Judith is een Nederlandse schrijver. Ze schreef onder andere de boeken Zondagskind en Zondagsleven, waarin ze vanuit het personage Jasmijn Vink vertelt hoe het voor haar was om op te groeien met autisme, zonder te weten dat ze autisme heeft.

Afbeelding
Judith Visser

 

Overprikkeld

Op haar 36e kreeg Judith de diagnose autisme, nadat ze op aanraden van haar rijinstructeur naar de dokter was gegaan, om uit te zoeken waarom het autorijden voor haar niet wilde lukken. Het verkeer geeft haar te veel prikkels, waar ze moe van wordt en van in slaap valt. Tijdens haar jeugd was haar hond Senta Judiths beste vriendin. Communiceren met mensen, vooral volwassenen, vond ze lastig. Ook nu leeft Judith met honden; drie wolfhonden.

Op de kleuterschool kwam Judith erachter dat ze gevoelig is voor licht en geluid. Op haar eerste dag liep ze weg van school. Ze wilde niet meer terug, maar moest wel. Om te kunnen functioneren, leefde ze in het ‘ooit’. “Mijn vader leerde me klokkijken. Zo kon ik denken: ‘nog twee uur, en dan ben ik weer thuis met mijn hond’. Als het nu niet prettig is, leef dan in het ooit.”

Schrijver worden

Ook op de middelbare school had Judith last van prikkels. Een stage in een winkel overprikkelde haar zo erg, dat ze zichzelf een vrijstelling gaf, en niet meer terugging. Aan het einde van het jaar leverde ze op school een fictief stageverslag in dat zo goed was, dat ze een tien kreeg. Op dat moment bedacht Judith dat ze schrijver wilde worden. En dat werd ze; op haar 28e debuteerde ze.

Eigenwijs

Uit het publiek vroeg een deelnemer hoe Judith haar geluk heeft kunnen vinden, of ze hier therapie of begeleiding voor heeft gehad, en of schrijven haar redding is geweest. Judith antwoordde: “Of schrijven mijn redding is geweest, ik denk het wel. Pas op mijn 36e kreeg ik mijn diagnose. De dokter zei tegen mij dat ik daarvoor al een autisme-proof leven had gecreëerd voor mezelf, zonder het te weten. Ik weet wat goed voor me is en wat ik voel. Mijn leven is alleen maar gevuld met dingen waar ik gelukkig van word. Ik heb geen begeleiding gehad, omdat ik niet wist dat ik autisme heb. Ik weet ook niet of ik dat had gewild, ik ben extreem eigenwijs en wil niet dat anderen zich met mij bemoeien.”

Rust

Levensloopbegeleider Kees van Vaneveld was bij de bijeenkomst aanwezig, samen met een deelnemer die hij in de pilot begeleidt, Harold van Strien. Harold vond dat Judith heel duidelijk sprak en gevoel voor humor heeft. Na haar verhaal zei hij: “Judith heeft de kracht gevonden om zelf rust te creëren”.

“Judith laat je nadenken over dingen”, vertelt Kees. “Ze vertelde dat zij het op de middelbare school raar vond dat alle kinderen elk uur van lokaal moeten wisselen. Op het moment dat zij dat zegt, denk ik ‘waarom is dat eigenlijk zo?’. Zij denkt daar op haar manier over na. Dat vind ik mooi.”

Gedachtewereld

Kees neemt inzichten uit de bijeenkomst ook mee in zijn begeleiding. “Judith noemde allerlei voorbeelden waar je in de begeleiding absoluut iets aan hebt. Het kan levensloopbegeleiders versterken in de dagelijkse omgang. Tijdens zo’n bijeenkomst neem je een kijkje in haar gedachtewereld. Dat levert interessante inzichten op. Haar voorbeelden kunnen helpen wanneer je in een soortgelijke situatie terecht komt.”

Volgens Kees gaf Judith op een heldere manier uitleg van haar perspectieven en wereld. “Ze focust zich op hetgeen dat wel kan, niet op wat er niet kan. Dat getuigt van een bepaalde kracht en motivatie. Ze was heel oprecht en ontzettend openhartig. Deze themabijeenkomsten vanuit VAB zijn zeer ondersteunend bij de begeleiding.”

Herkenning

Ook was levensloopbegeleider Nicole aanwezig. Nicole begeleidt haar twaalfjarige zoon. Zij vertelt: “Ik vind de verhalen van ervaringsdeskundigen een grote meerwaarde hebben voor mij als levensloopbegeleider. Het is waardevol dat Judith vanuit zichzelf praatte en zo goed kon uitleggen hoe zaken werken bij haar. Ik herken sommige dingen uit Judiths verhaal ook in mijn zoon, bijvoorbeeld waar zij in het onderwijs tegenaan liep. Dat geeft mij inzicht en handvatten. De krachtigste boodschap vond ik dat ze liet weten dat iemand er écht voor mag kiezen om zichzelf te zijn.”

Realiteit

Judith vertelde tijdens haar verhaal: ‘je kunt de waarheid buigen zodat hij bij je past’. Nicole vertelt: “Ik vond het heel mooi om te horen dat Judith zo creatief is in het bedenken van oplossingen. En hoe zij haar ervaringen vertaalde, zodat ze kloppen binnen haar realiteit. Bijvoorbeeld over haar verzonnen stageverslag. In haar realiteit, als zij het had kunnen doen zoals zij het had gewild, was het zo ook gelopen. Dat vond ik een eyeopener, hoe ze dat vertelde. Mijn zoon kan ook dingen uitleggen op een manier waarbij ik denk: ‘inderdaad, je hebt helemaal gelijk, als je het zo uitlegt’. Voor levensloopbegeleiders is het daarom ook belangrijk om vragen te blijven stellen aan deelnemers.”

Meer weten?

Op dit moment is Judith bezig met het schrijven van twee nieuwe boeken; een roman en een kinderboek. Het kinderboek hoopt ze volgend jaar uit te kunnen brengen. Wil je meer weten over Judith? Neem dan een kijkje op haar website: www.judithvisser.nl.

Vanuit autisme bekeken organiseert de themabijeenkomsten in aanvulling op de trainingen van de regionale groepen die deelnemen aan de pilot Levensloopbegeleiding. De bijeenkomsten zijn bedoeld voor levensloopbegeleiders, deelnemers en hun naasten. Het doel van de themabijeenkomsten is het bieden van extra kennis en inspiratie, en het faciliteren van ontmoetingen.