Mijn vader of moeder heeft autisme

Heeft een van je ouders autisme? Autisme kan invloed hebben op contact en relaties. Bijvoorbeeld tussen de ouders onderling, maar ook met de kinderen. 

Opgroeien met ander gedrag

Hieronder staan enkele voorbeelden van de invloed die autisme kán hebben:

  • Je vader maakt in gezelschap onbedoeld onaardige of ongepaste opmerkingen.
  • Je moeder kan niet gemakkelijk warmte, aandacht en medeleven geven.
  • Je vader geeft zelden complimenten, maar geeft wel makkelijk kritiek.
  • Je moeder vergeet om je op tijd op te halen, bijvoorbeeld van school.

Autisme wordt niet altijd vastgesteld. Autisme kan dus het gedrag van je vader of moeder beïnvloeden, zonder dat je dat weet. 

Wat is normaal?

Wanneer je opgroeit, vind je het gedrag van je ouder waarschijnlijk heel gewoon. Het is lastig om te zien dat iets afwijkend is. Toch voelen kinderen vaak wel aan dat er iets niet klopt. En soms zien (volwassen) mensen in de omgeving wel dat er problemen zijn.

Diagnose op latere leeftijd

De diagnose autisme wordt vaak laat gesteld. Soms zelfs op vrij hoge leeftijd. Het is mogelijk dat je zelf al volwassen bent als de diagnose autisme bij je vader of moeder wordt gesteld. Dit kan gebeurtenissen uit het verleden in een ander perspectief zetten.

Wellicht herken je ook dingen bij jezelf. Kinderen nemen de manier van denken en doen immers vaak (onbewust) over van hun ouders. Het is dan belangrijk om te achterhalen of je gewoonten van je ouder hebt overgenomen, of dat je zelf misschien ook autisme hebt. Vaak is het mogelijk om minder ontwikkelde kanten van jezelf alsnog te ontwikkelen. 

Begrip

De ontdekking dat sprake is van autisme bij een van je ouders, kan ruimte geven voor begrip voor jezelf en je ouders. Ouders met autisme geven mooie en minder fijne dingen door aan hun kinderen, net als ouders zonder autisme dat doen. Als je zelf volwassen bent, kun je de gevolgen van het autisme van je vader of je moeder een plek geven.

Je eerste reactie kan zijn: 'lekker makkelijk, dan kan hij er zeker helemaal niets aan doen'. Dat is niet vreemd bij kinderen van ouders die op latere leeftijd de diagnose autisme kregen. Sommige kinderen willen er niets van weten. Anderen verdiepen zich in autisme en begrijpen dan beter waar het gedrag van de ouder vandaan kwam. Dat maakt het verdriet om misverstanden misschien niet minder, maar het helpt wel om het een plaats te geven. 

Meer informatie en advies

  • KOPPsupport voor jongeren met een ouder met een psychische aandoening 
  • Kasper, website voor (volwassen) kinderen van een ouder met autisme
  • Autisme in het nest, boek voor (volwassen) kinderen van een ouder met autisme