"Als je het aanbod niet kent, mis je ontwikkelingskansen"

Valerie kreeg de diagnose autisme al op jonge leeftijd. Vanessa: “Haar ontwikkeling liep al snel achter op die van andere kinderen. De woordjes die ze had geleerd, vielen toen weer weg. Toen ze 1 was kreeg ze de diagnose autisme.”

Samen spelen

De rol van de levensloopbegeleiders in het project Verborgen intelligentie verschilt, afhankelijk van de behoeften van het kind en zijn of haar ouders. Noa, de levensloopbegeleider van Valerie, heeft vooral contact met Valerie zelf. “Eén keer in de week komt Noa met Valerie spelen,” vertelt Vanessa. “Ze doen allerlei verschillende dingen samen, van bouwen met lego tot rolschaatsen. Sinds de komst van Noa lijkt Valerie minder gefrustreerd. En ik heb daardoor gemerkt dat het goed werkt om veel bij Valerie te zijn. Als ze naar kamer gaat, voelt ze zich waarschijnlijk juist eenzaam en heeft ze behoefte aan contact. Daarom ga ik nu vaak even bij haar zitten.”

Daarnaast zoekt Noa uit welke mogelijkheden er nog meer zijn om Valerie te stimuleren. Ze kijkt bijvoorbeeld naar verschillende soorten speelgoed, maar ook naar oogbesturingssystemen, zodat Valerie beter kan leren communiceren.

Breder kijken

Voor Vanessa is levensloopbegeleider Noa vooral een fijne sparringpartner: “In mijn omgeving had ik eigenlijk niemand om te spiegelen, om te vragen: hoe pak jij dat aan? Noa is heel geduldig en ruimdenkend. Ze kijkt echt naar wat het kind wil, en kan zo meedenken over wat er mogelijk is en welk aanbod bij Valerie aansluit.”

Valerie gaat een paar dagen per week naar de opvang, en krijgt daar ook therapie. Vanessa: “We hebben echt geluk met de opvang. Valerie heeft het daar heel erg naar haar zin. Maar toch is het fijn om breder te kunnen kijken: wat bestaat er nog meer? De opvang heeft natuurlijk al een keuze gemaakt voor een bepaalde therapie. Maar misschien past iets anders wel beter bij Valerie.”

Vanessa heeft het gevoel dat ze er als ouder vaak alleen voor staat. “Je kind krijgt de diagnose autisme, en daarna moet je het verder zelf maar uitzoeken,” zegt Vanessa. “Maar hoe weet je welk aanbod er is? Er is niet één plek waar alles te vinden is. Dat maakt het lastig om verschillende therapieën en methodes met elkaar te vergelijken. Bovendien is autisme erg ongrijpbaar, waardoor je ook veel onzinnige initiatieven tegenkomt. Doordat je het aanbod niet kent, mis je ontwikkelingskansen.”

“Dankzij dit project kunnen we naast de vaste opvang en therapie ook andere dingen proberen. Zonder deze pilot was dat – ook door de kosten die daarbij komen kijken – veel lastiger geweest. Ik merk dat de één-op-één begeleiding van Noa mijn dochter goed doet. ,” zegt Vanessa. “Ik ben heel blij dat Vanuit autisme bekeken zich inzet om het aanbod voor deze doelgroep in beeld te brengen. Ik hoop dat er uit dit project een verzamelplek ontstaat, waar alles bij elkaar komt. Zo kunnen ouders in het vervolg sneller passende ondersteuning vinden voor hun kind.”

Valerie is een pseudoniem.